καθομαι στο κρεβατι μου και βλεπω μια παλια σελιδα ημερολογιου που εχω κολλημενη στον τοιχο γιατι μου αρεσε η φωτογραφια.. ηταν 7ος του 9... χμμμ, φαουλ Νο1
μια φιλη, μου ζηταει τις φωτογραφιες απο την συναυλια, μπαινω στον φακελο με τις εικονες και βλεπω τον φακελο που ειχε ονομαστει με μεγαλη χαρα και ενθουσιασμο προς τιμη μας...χμμ, φαουλ Νο2. Αναμφιβολα
παω να διαβασω αλλα στο γραφειο μου υπαρχει μια τεραστια μαυρη μουτζουρα.. απο κατω ηταν γραμμενα τα ονοματα μας, και οτι και να κανω δεν θα φυγουν ποτε απο κει. Το μονο που μπορω να κανω ειναι να τα καλυψω με μια απαισια μαυρη μουτζουρα.Δεν ηθελα καθε φορα που καθομαι στο γραφειο να βλεπω το ονομα σου, το μονο που καταφερα ομως ειναι να βλεπω κατι αλλο που και παλι θυμιζει εσενα.
ναι μπορω να βγω χαρουμενη για βολτα, ναι μπορω να ειμαι πολιτισμενη και να κανω κι εγω σαν να μην εγινε ποτε τιποτα. Τα ονοματα ομως ειναι εκει, υπηρξαν και θα υπαρχουν, πλεον ομως εχουν καλυφθει, τοσο στο μικρο μου γραφειο με ενα μαυρο μαρκαδορο, οσο και στο προσωπο μου με ενα ψευτικο χαμογελο...
φαουλ Νο3, καληνυχτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου