εχω μια απορια και δεν ξερω αν συμβαινει μονο σε μενα και την παρεα μου ή ειναι γενικο το φαινομενο..
γιατι ΟΛΑ μα ΟΛΑ τα γεγονοτα ειχαν τοση περισσοτερη πλακα οταν ημουν στο λυκειο σε συγκριση με τωρα που ειμαι πανεπιστημιο?
Στο λυκειο χωρις να περιμενω τιποτα με ιδιαιτερη ανυπομονησια και προσδοκιες παντα περνουσα ΓΑ-ΜΑ-ΤΑ
πχ κανονιζαμε τελευταια μερα για να βγουμε καρναβαλια, βγαιναμε 3 ατομα το πολυ και στο δρομο βρισκαμε συνεχως γνωστους απο το σχολειο ή το φροντιστηριο ή τα αγγλικα και ειχε πολυ κοινωνικοτητα και σασπενς το ολο θεματακι (ακομη κι αν στις 12:30 ημουν ηδη στο κρεβατακι μου).
αλλο παραδειγμα ηταν το πανηγυρι του φθινοπωρου..Οταν ημουν λυκειο καταστρωναμε ολοκληρο σχεδιο (κυριολεκτικα ομως) για να μπορεσουμε να βολεψουμε τις απειρες ωρες σχολειου και φροντιστηριου σε συνδυασμο με το προβλημα των μετακινησεων και ΠΑΡΟΛΑ αυτα, πηγαιναμε, και περνουσαμε και ΓΑΜΑΤΑ. (ακομη κι αν στις 1 το βραδυ ηδη ροχαλιζα στο κρεβατακι μου..)
Τι ξενερα ειναι αυτη τωρα? Δεν ξερω πως να το περιγραψω..Ενω περιμενω ολα αυτα τα γεγονοτα με τοση χαρα παντα μου βγαινει στο τελος να καθομαι σαν το χαζο και να ατενιζω τον οριζοντα ενω παραλληλα σκεφτομαι γιατι περναμε τοσο lame απο τη στιγμη που κάποτε δεν βαζαμε κωλο κατω.
Ερχονται, περνανε και δεν εχεις τιποτα να θυμασαι απο αυτα..
Γιατι....................?
Λυπαμαι που αυτη ειναι η πρωτη δημοσιευση του 2012 αλλα δυστυχως δεν ειχα τιποτα καλυτερο, συγγνωμη.
Καλη χρονια
γιατι ΟΛΑ μα ΟΛΑ τα γεγονοτα ειχαν τοση περισσοτερη πλακα οταν ημουν στο λυκειο σε συγκριση με τωρα που ειμαι πανεπιστημιο?
Στο λυκειο χωρις να περιμενω τιποτα με ιδιαιτερη ανυπομονησια και προσδοκιες παντα περνουσα ΓΑ-ΜΑ-ΤΑ
πχ κανονιζαμε τελευταια μερα για να βγουμε καρναβαλια, βγαιναμε 3 ατομα το πολυ και στο δρομο βρισκαμε συνεχως γνωστους απο το σχολειο ή το φροντιστηριο ή τα αγγλικα και ειχε πολυ κοινωνικοτητα και σασπενς το ολο θεματακι (ακομη κι αν στις 12:30 ημουν ηδη στο κρεβατακι μου).
αλλο παραδειγμα ηταν το πανηγυρι του φθινοπωρου..Οταν ημουν λυκειο καταστρωναμε ολοκληρο σχεδιο (κυριολεκτικα ομως) για να μπορεσουμε να βολεψουμε τις απειρες ωρες σχολειου και φροντιστηριου σε συνδυασμο με το προβλημα των μετακινησεων και ΠΑΡΟΛΑ αυτα, πηγαιναμε, και περνουσαμε και ΓΑΜΑΤΑ. (ακομη κι αν στις 1 το βραδυ ηδη ροχαλιζα στο κρεβατακι μου..)
Τι ξενερα ειναι αυτη τωρα? Δεν ξερω πως να το περιγραψω..Ενω περιμενω ολα αυτα τα γεγονοτα με τοση χαρα παντα μου βγαινει στο τελος να καθομαι σαν το χαζο και να ατενιζω τον οριζοντα ενω παραλληλα σκεφτομαι γιατι περναμε τοσο lame απο τη στιγμη που κάποτε δεν βαζαμε κωλο κατω.
Ερχονται, περνανε και δεν εχεις τιποτα να θυμασαι απο αυτα..
Γιατι....................?
Λυπαμαι που αυτη ειναι η πρωτη δημοσιευση του 2012 αλλα δυστυχως δεν ειχα τιποτα καλυτερο, συγγνωμη.
Καλη χρονια
