when nothing goes right, go left!

με βαρεσε η αισιοδοξια, και δεν προκειται να κρατησει για πολυ γι αυτο ειπα να τρεξω να τα γραψω......
οταν κατι δεν παει καλα, μην συνεχιζεις να το κανεις με τον ιδιο τροπο..οταν κατι δεν δουλευει σημαινει οτι κατι δεν κανεις καλα. δες το απο μια νεα προοπτικη, κλεισε τα ματια σου, τιναξε το κεφαλι σου και ξανασκεψου το προβλημα διαφορετικα.
δε φταις μονο εσυ, φταινε και οι αλλοι.
Δες το αλλιως λοιπον, βοηθαει, ειλικρινα ^^

TRUST NO MAN, FEAR NO BITCH

περναει ο καιρος, και ξαφνικα ολα σου φαινονται τοσο χαζα

μα ειναι δυνατον να το φορουσα εγω αυτο? ναι και οχι μονο το φορουσες αλλα ηταν και απτα αγαπημενα σου
πως εβγαινα ετσι εξω? εβγαινες και παραεβγαινες
ναι το φορουσες το τρελο ξεσκισμενο μαυρο μπλουζακι, και το συνοδευες με διαφορα παρεμφερη..μην κοιτας δεξια αριστερα εσυ ησουν, πηγαιναν πακετο με την συμπεριφορα και τον τοτε γκομενο σου.
ησουν και περηφανη μη σου πω

περασε καιρος, τοτε ησουν λυκειο τωρα εισαι ακαδημαϊκος πολιτης.τοτε επρεπε να σε μαζεψουν οι γονεις σου και να σε βαλουν στο κρεβατι σου, ηταν υποχρεωμενοι απο τον νομο.
τωρα πρεπει να μαζεψεις τα κομματια σου καθε βραδυ και να συρεις τον εαυτο σου στο αδειο διαμερισμα σου, στο ξεστρωτο κρεβατι σου..
τοτε η οργη και η αγανακτηση ηταν στο ντυσιμο σου, τωρα που εχεις βιωσει στο πετσι σου τι ειναι ολα αυτα και τι σκατα εστι η κοινωνια, η αγανακτηση ειναι στην ψυχη σου και ο πονος δεν προερχεται μονο απο τα τραγουδια που ακουγες αλλα απο εκεινο το σκοτεινο μερος του μυαλου που φυλας τις αναμνησεις σου.

εφηβεια ειναι τελικα και ολα περνανε.. και σου φαινεται τοσο χαζο αλλα ειναι αληθεια. ησουν κι εσυ ετσι και ακομη πιο χαλια..αλλα μην στεναχωριεσαι, τωρα ειναι χειροτερα.
Καλως ορισες στον πραγματικο κοσμο

ελα πες την αληθεια...

πως γινεται να εχω περασει 9 μαθηματα, αναμεσα στα οποια και ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ (οι καμμενοι καταλαβαινουν πολυ καλα τι σημαινει αυτο) και να μου εχει μεινει 1 κωλομαθημα, να εχω 3 μηνες ελευθερους για να το βγαλω κι εγω να διαβαζω μιση σελιδα στην κυριολεξια και να ΒΑΡΙΕΜΑΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ που να πιστευω οτι ο εγκεφαλος μου θα σταματησει να λειτουργει και θα μεινω αχλαδι για το υπολοιπο της ζωης μου?!
ελα πες την αληθεια... απο σεπτεμβρη σε σεπτεμβρη θα πηγαινουμε.. εε Ιστολογια μωρο μου?

γιατι ποτε δεν το βρισκουμε ?

ποσες φορες ακομη εχουμε να φαμε απογοητευση στη ζωη μας γιατι προσωπικα εγω αρχισα να βαριεμαι..Μιλαω για ατομα που μπαινουν σαν σφηνες στις ζωες μας και βγαινουν μεσα σε ενα λεπτο κυριολεκτικα χωρις ουτε ενα γεια
Για πρωτη φορα αυτο μας συμβαινει καπου στο δημοτικο-γυμνασιο οταν αρχιζουμε να αλλαζουμε σχολεια-παρεες-σπιτια-γειτονιες κτλ.Ειναι λογικο, ειναι κατανοητο, επιπονο αλλα αναποφευκτο. Γινεται μια, δυο, τρεις..ξερεις οτι ορισμενες φορες φταις κι εσυ.παντα φταινε κ οι δυο πλευρες
Αλλα πως γινεται απο εκει που εχεις ζησει την επιφοιτηση οταν βρισκεις ενα ατομο να ταιριαζετε τοσο πολυ και να μιλατε τοσο ευκολα, τοσο ανετα, ξαφνικα ολα να αλλαξουν? Και αντε ηταν κοινη επιλογη, εμενα με ενοχλει, εσενα ΚΑΡΦΙ ΔΕΝ ΣΟΥ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ?
και δεν αναφερομαι απαραιτητα σε γκομενικα κτλ, αλλα στις ανθρωπινες σχεσεις γενικοτερα. εγινε μια στραβη, ωραια, δεν πεθανε και κανεις ομως. θυμωσε εσυ, να θυμωσω κι εγω να μας περασει.
δε με ενοχλει να διαλυθει μια σχεση, με ενοχλει ομως το τι την ακολουθει.γιατι οταν ερθει αυτη η στιγμη και βλεπεις οτι ενδιαφερεται μονο η μια πλευρα, σε πληγωνει οσο και αν θες να το κρυψεις.γιατι καταλαβαινεις οτι αυτο που ειχες, ακομη και αν τωρα τελιωσε δεν ηταν ποτε του αληθινο και χαχαχαχ, μαλακαααα σε πιασανε κοροϊδοοοοο

αφιερωμένο σε δύο κοπέλες και ένα αγόρι.

1)What song I’m currently listening to ----> Down: learn from this mistake
2)My plans for this summer ------> να μην αυτοκτονησω απτην βαρεμαρα, εντελως σοβαρα
3)Biggest turn ons ------> τα μακρια μαλλια
4)A description of someone I love ----->ειναι μαλακας
5)The last time I cried and why ------> πριν απο λιγο, εβλεπα το τελευταιο επεισοδιο απο τα φιλαρακια
6)Something I’m excited about -----> να γινω αυτο που θελω οταν τελειωσω την σχολη μου
7)What I want to do when I leave school ------> να γινω ψυχιατρος
8)My last text and who it was from -----> απο μια καλη μου φιλη
9)The last thing I ate -------> σοκολατα με πορτοκαλι
10)A description on someone I miss ------> ειναι μαλακας
11)Something that is currently irritating me ------> ο αδερφος μου
12)5 things I like about myself ------> τυχερος θα εισαι αν βρω εστω και ενα, θες και 5 να πουμε
13)5 things I dislike about myself ------> δεν μπορω να ξεχασω, δεν μπορω να ξεκολλησω, πασχω απο αιωνια βαρεμαρα, εκνευριζομαι ευκολα, ειμαι παντα αμηχανη

"Beneath the seas I searched..And had a different view..Of us on earth"

διαβαζοντας εφημεριδα, επεσα πανω στην δηλωση του J.Watson (ο ενας απο τους δυο που ανακαλυψαν την δομη της διπλης ελικας του DNA) που μεσα στα πολλα δηλωνε οτι σε μια δεκαετια περιπου, το ποσοστο των ανθρωπων που πεθαινουν καθε χρονο απο τον καρκινο θα αντιστραφει με το ποσοστο αυτων που επιζουν.Εν ολιγοις αν υποθεσουμε οτι τωρα το 70% οσων προσβαλλονται απο καρκινο πεθαινουν και μονο το 30% επιζει, σε 10-15 χρονια το 30% θα πεθαινει και το 70% δηλ η πλειονοτητα θα επιβιωνει.
Ναι ναι ολοι χαιρομαστε γιατι παρολο που τωρα ειμαστε, αν οχι εφηβοι, αλλα εστω νεοι ανθρωποι σε τοσα χρονια ο καρκινος θα ειναι και για μας κατι που παραμονευει.Δεν το παιζω δικηγορος του διαβολου αλλα ειμαι η μοναδικη που πιστευει οτι ολα αυτα ναι μεν σωζουν τον ανθρωπο, αλλα καταστρεφουν τον κοσμο γυρω του?
Ο υπερπληθυσμος ειναι ενα απο τα μεγαλυτερα προβληματα της εποχης κατα την γνωμη μου.Ποσους απο εμας να θρεψει πια αυτη η αμοιρη η γη? Οι αρρωστιες, οι φυσικες καταστροφες και ολα αυτα που χτυπαμε ξυλο μολις ακουμε γιατι απευχομαστε να μας τυχουν, ειναι ενα μετρο της φυσης για να κρατα τις ισορροπιες.
Τωρα θα γυρισει καποιος και με ολο του το δικιο θα μου πει, αν τυχαινε σε καποιον απο την οικογενεια σου, στον κολλητο σου ή στον φιλο σου θα τον αφηνες να πεθανει για να μην επιβαρυνθει ο πλανητης? Φυσικα και οχι..Απλα αναρωτιεμαι μεχρι ποτε η επιστημη θα τα κανει ολα για το οφελος του ανθρωπου και εις βαρος ολων των αλλων οργανισμων.

πραγματα που μου αρεσουν..(aka η ζωη δεν ειναι τοσο χαλια)

life sucks and then you die, ναι ενταξει το εμπεδωσαμε. Αυτο που θελω να πω ειναι, οτι ολοι εχουμε τα προβληματα μας, ειτε υπαρκτα ειτε ανυπαρκτα..Κι εγω εχω νευρα γιατι ειναι καλοκαιρι και πρεπει να διαβασω, γιατι ειμαι περικυκλωμενη απο ηλιθιους, γιατι θελω να κοιμαμαι στις 4 το πρωι και να ξυπναω στις 2 το μεσημερι αλλα παρολα αυτα.. ειναι αναγκαιο ωρες ωρες για το καλο της ψυχικης μας υγειας, καθαρα και μονο ΓΙΑ ΜΑΣ να βαλουμε σε μια λιστα πραγματα που μας κανουν να ΜΗΝ θελουμε να αυτοκτονησουμε. (ναι αυτος ειναι ο συντομος προλογος)
Ειμαι μιζερη, και γκρινιαρα,το ξερω.Αλλα υπαρχουν μερικες καταστασεις που με κανουν να χαμογελαω, ακομη και μενα.
Το χιονι..Μ'αρεσει το χιονι, το λατρευω, το αγαπω. Ειναι πανεμορφο, ειναι αναπαντεχο, με κανει να αισθανομαι παιδι και ναι ενταξει δεν με πηραν και τα χρονια, αλλα εχει διαφορα το να εισαι 19 και πληρως διαφθαρμενη ψυχικα με το να εισαι 5 ή 6 και εντελως αθωα απαλαγμενη απο καθε ειδους σημερινη βλακεια που απασχολει τη νεα γενια. Ειναι κατι τοσο απλο, λιγα γκριζα συννεφα, η θερμοκρασια να πεσει κατω απο το μηδεν και ξαφνικα βλεπεις ασπρες μικρες τελειες νιφαδες να πεφτουν στα βλεφαρα σου και να μενουν εκει για 2 δευτερολεπτα μονο..και η οραση σου θολωνει γιατι μολις λιωσουν αυτες οι νιφαδες θα πεσουν αλλες και παει λεγοντας..και μετα θα πυκνωσει και δεν θα μπορεις καν να δεις μπροστα σου, αλλα δεν σε νοιαζει. Σου φωναζουν μπες μεσα θα αρρωστησεις αλλα ειλικρινα τωρα, ΠΟΙΟΝ ΤΟΝ ΝΟΙΑΖΕΙ?! και σε λιγακι το πρωην γυμνο δεντρο που ειχες μπροστα σου και ο παγωμενος δρομος γινονται πλεον ασπρα..και ακουγεται πεζο, αλλα μερικοι απο εμας αυτο ακριβως περιμενουμε ωστε επιτελους να δουμε μια ασπρη μερα..
Μ'αρεσουν οι μεγαλες διαδρομες..στο αστικο, στο αυτοκινητο, οπουδηποτε..μ'αρεσει να ξερω οτι εχω μπροστα μου αρκετη ωρα να χαζεψω απο το παραθυρο και να βαλω μουσικη.Οταν πηγαινα πρωινα στο σχολειο, η ξεκουραση μου δεν ηταν ο υπνος, ηταν το τεταρτο που εκανα καθε πρωι μεχρι να φτασω και μπορουσα να βαλω και να ακουσω μουσικη ενω παραλληλα στεκομουν με κολλημενη την μιση μουρη στο τζαμι. Απλα μου αρεσει, με ηρεμει, με κανει χαρουμενη για ενα μικρο χρονικο διαστημα αλλα αν δεν το κανω, αισθανομαι πως κατι μου λειπει ολη την υπολοιπη ημερα.
Μ'αρεσει να κανω κουνια, μονη μου και οσο πιο ψηλα μπορω.Ενταξει εδω βαραμε το κουμπι "παλιμπαιδισμος: mode on".δε με ενδιαφερει και ιδιαιτερα ομως. Μ'αρεσει να κανω κουνια και να ονειροπολω, να σκεφτομαι φανταστικες καταστασεις, να πηγαινω στο μικρο δικο μου χαρουμενο μερος οπου ολα ειναι δυνατα, οπου ειμαι ευτυχισμενη, οπου το γρασιδι ειναι πιο πρασινο και εγω 20 μοναδες iq πιο πανω. μου εχει τυχει πολλες φορες να με στραβοκοιταξουν διαφοροι, σου λενε τι δουλεια εχει αυτη εκει πανω, κατεβα μην σπασεις και καμια κουνια και οχι τιποτα αλλο ποιος σε μαζευει μετα, αλλα η κουνια ειναι δικη μου, το σπιτι δικο μου, η ευθυνη για τις κρανιοεγκεφαλικες κακωσεις και παλι δικη μου οποτε οποιος ενοχλειται απο το θεαμα απλα να στρεψει το βλεμμα του αλλου.
Μ'αρεσει εκεινη η μοναδικη στιγμη, ακριβως πριν ξυπνησεις, που κραταει ενα μονο δευτερολεπτο και απλα αισθανεσαι οτι δεν εχεις προβληματα, οτι εισαι στην κυριολεξια ενα τιποτα που αγνοει την ιδια του την υπαρξη.Δεν εχω κατι αλλο για να το περιγραψω, απλα αυτο. Μακαρι να κρατουσε λιιιιιγο παραπανω.
Μ'αρεσει να σκεφτομαι ασχημες καταστασεις μονο απο την θετικη τους πλευρα. Δηλαδη θελω να πω, δεν ειναι και η αγαπημενη μου ασχολια, αλλα ορισμενες φορες οταν βρισκομαι σε μια τετοια περιεργη διαθεση εχω την δυναμη να σκεφτομαι θετικα.. Δηλαδη ναι εκανα μια μαλακια και εδιωξα ενα ατομο που αγαπησα, το πληγωσα με πληγωσε, δε μιλαμε πια, ΑΛΛΑ ειχα την τυχη να το γνωρισω, να το ζησω, εχω ΚΑΙ ομορφες αναμνησεις που καθε φορα που τις φερνω στο μυαλο μου χαμογελαω, χωρις πικρια.. Ολα καλα και συνεχιζουμε, αυτα εχει η ζωη.
Μ'αρεσει να με χαιρετανε στο δρομο και να το ενοουν.. μου ετυχε μια φορα να με χαιρετησει ενα παιδι με το οποιο ειχαμε συναντηθει μια φορα μονο, και μου εκανε τρομερη εντυπωση οχι μονο οτι θυμοταν το ονομα μου αλλα οτι στην κυριολεξια χαρηκε που με ειδε. Αλλοι σε κοιτανε και κανουν οτι δε ειδαν, αλλοι σου πιανουν την κουβεντουλα και ριχνουν ψευτικα χαμογελα, ενω υπαρχουν και ανθρωποι που σε χαιρετανε γιατι απλα χαρηκαν που σε ειδαν,και ετρεξαν να σε προλαβουν απο την αντιθετη πλευρα του δρομου μονο και μονο για να σου πουν ενα γεια. Αυτο το περιστατικο μου φτιαχνει την διαθεση ΚΑΘΕ φορα που το σκεφτομαι.
Μ'αρεσει οταν για αγνωστο λογο και αιτια μου κοβεται η ορεξη και απλα δεν θελω να φαω, δεν πειναω. Ειναι τρομερα ευκολη η μερα μου οταν συμβαινει κατι τετοιο.
Μ'αρεσει να σε κοιταω και να λεω "ΜΑ ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ"?????!!!!
Μ'αρεσει να γραφω μεγαλυτερους βαθμους απο καποια φυτα που εχουν λιωσει στο ανουσιο διαβασμα..Δεν κυνηγαω βαθμους και οποιος με ξερει προσωπικα το γνωριζει πολυ καλα αυτο, αλλα γουσταρω εκεινη την στιγμη που τρεφει τον εγωισμο μου οταν εγω που διαβαζα μονο απο σημειωσεις γραψω παραπανω απο καποιον που διαβασε ολο το βιβλιο μονο και μονο για να πει οτι το διαβασε ενω ηξερε πολυ καλα οτι ειναι γεματο στην ασκοπη λεπτομερεια. Υπαρχει το διαβασμα, υπαρχει και το ηλιθιο διαβασμα..
Μ'αρεσει να περπαταω γρηγορα.. γιατι κατα μια εννοια αισθανομαι οτι πρεπει να απομακρυνθω (δε ξερω απο που), οτι καποιος με κυνηγαει (δε ξερω ποιος) και εχω ως στοχο να φτασω καπου (δε ξερω που) οσο γινεται πιο γρηγορα.

Αυτα ειχα να πω, καλη συνεχεια κοροϊδα